Opgroeien in angst

Opgroeien in angst

Opgroeien in angst kan je opdelen in twee categorieën, opgroeien met te weinig veiligheid en opgroeien met te veel veiligheid.

De eerste categorie is, is als een kind opgroeit met angst door een onveilige thuissituatie. Fysiek en/of emotionele mishandeling en/of verwaarloosing. Gewelddadige thuissituatie, geen emotioneel beschikbare opvoeders.

Maar er is ook de variant met te veel veiligheid en grenzen. Opvoeding vanuit angst dat er iets kan gebeuren of altijd het mogelijke negatieve effect van een actie, of bang maken voor bepaalde dingen. En dit komt vaker voor dan je denkt, en meestal nog onbewust.

Dit kan voorkomen in matige en ernstige vorm. Door altijd een angst uit te spreken of een mogelijk negatief effect van de actie bij wat een kind doet, gaat het kind dit geloven, en kan het angstig worden.

Voorbeeld:

• Klimrek: Klim daar maar niet op hoor, het is wel heel hoog, straks val je.
• Hond/dieren: Aai ze maar niet hoor, straks bijten ze je.
• In het verkeerd: Continue benoemen dat het voor alles moet oppassen.
• Bij rennen, klimmen etc. Continue zeggen, pas op! Niet vallen!

Vaak zijn de alledaagse situatie waarin we dit roepen, en vaak zijn ze ook wél nodig, omdat het echt gevaarlijk is wat je kind doet en is het juist nodig om het effect te benoemen, op een manier passend bij de leeftijd.

En er zijn ook kinderen die kennen echt totaal geen angst.

Gelukkig komt het niet vaak voor dat dit in ernstige vorm gebeurt, maar toch kan je kind de angst oppikken. 

Maar soms is het goed om even stil te staan of het echt zo gevaarlijk is?

Of is het onze eigen angst voor iets? Of de angst dat we zien dat ons kind zich bezeert? Meestal wel ;)