Niks zo zwaar als gebroken nachten, zeker als ze langer dan een half jaar duren. En ik kan het weten, ik dealde meer dan 8 jaar onafgebroken met gebroken nachten. Wel “verdeeld” over 3 kids (de oudste sliep wel door mer 5 maanden) maar toch ging dit mij niet in de koude kleren zitten. Pas bij kind 3 ging ik dit zelf toepassen, en dit had ik veel eerder moeten doen.
Wat voor mij ook een enorme gamechanger was, is elke ochtend als ik wakker werd, niet meteen denken, wat een shitnacht weer, weer maar zo kort geslapen.
Toen ik hiermee stopten werd het al eens tuk dragelijker.
En ik kan je vertellen, er wordt inmiddels aardig doorgeslapen hier, dus het komt echt goed!
Reactie plaatsen
Reacties